Dag 7; Almansa - Higueruela

Gistermiddag na mijn aankomst bij de zusters heb ik voor het eerst kennis gemaakt met een medepelgrim! Het was de 68-jarige Martin uit Ierland. Het bleek alleen dat hij een andere route loopt dan ik. Hij doet de ‘Ruta de la Lana’. Een route van Alicante, aan de Middellandse Zee naar Burgos, noord-oosten van Madrid. Deze route komt samen in de plaats waar ik nu ben, en splitst weer in een plaats waar ik morgen doorheen loop. Gisteravond heb ik voor het slapen eerst mijn matras gewisseld met die uit een andere kamer. Dat ding was veel te dun. Tot overmaat van ramp was het bed zelf ook niet veel soeps. Er bleef niet veel over dan de matras naast het bed op de grond te leggen. Dat lag veel beter. Vanmorgen stond ik om 5:30 al weer op de piste. De etappe van vandaag is de langste van mijn hele camino, circa 42km. Ik weet nog steeds niet of ik m vandaag helemaal loop. Halverwege passeer ik het dorpje Alpera. Op basis van mijn aankomsttijd daar en hoe ik me dan voel, bepaal ik of ik al dan niet doorga. Omdat de etappe zo lang is besluit ik zoveel mogelijk langs doorgaande wegen te lopen. Zeker in het donker. Met ‘Alpera’ ingevoerd in Google maps verlaat ik Almansa. Later blijkt dat die doorgaande weg helemaal niet zo doorgaand is. Als ik de snelweg over ben moet ik linksaf. Volgens de kaart splits de weg zich na een kilometer en moet ik links aanhouden. Hoe goed ik ook zoek, van een splitsing is geen sprake. De weg die ik in moet slaan bestaat niet. Lekker dan... en het is nog stikdonker. 500m zuidelijker ligt nog wel een andere weg, die ik zou kunnen nemen (volgens Google maps dan). Ik besluit linksaf te gaan. Dit betekent linksaf een drooggevallen watergang door en door een omgeploegd akker. In 2011 had ik een soortgelijke ervaring met Google maps. Het resulteerde er toen in dat ik na 1,5 uur omlopen weer op exact hetzelfde punt was aangekomen. Nu ging het iets voortvarender. Na een kwartiertje door de akker te hebben geploeterd stond ik weer op een weg en kon ik verder. Vandaag gelukkig geen loslopende honden in het donker. De bebouwing hield op en de weg ging van asfalt over in een grindweg en het werd klimmen geblazen. Van achter mij werd het zachtjes lichter. Alsof iemand met een dimmer heel zachtjes het licht aan doet. Het is zo lekker als je je hoofdlamp uit kunt doen en je het grotere plaatje om je heen kunt waarnemen. Achter me kon ik het silhouet van bergen zien met daaronder de stad Almansa, waar ik vanmorgen was gestart. Voor mij zag ik de contouren van een berg, die ik gisteren in de verte al had gezien. Ik noem ‘m de ‘Tafelberg’. Het is een smalle maar heel brede berg waar ik vandaag omheen moet. Links en rechts van het pad staan regelmatig bordjes met het opschrift ‘privé terrein, verboden toegang’ en er hangen kettingen over zijpaadjes. Het pad van de camino slingert er als een soort ‘niemandsland’ doorheen. Af en toe liggen er hagelpatronen op de grond. Waarschijnlijk zijn dit jachtgebieden? Laat ik maar lekker op het pad blijven. Her en der zie ik konijnen en hazen wegschieten. Bij modderachtige poeltjes langs het pad zijn sporen van wilde dieren te zien. Onder aan de voet van de Tafelberg staan op een stuk gras zelfs ongeveer 10 herten te grazen. Het ruikt hier zo nu en dan een beetje naar de olie, waar wij onze parketvloer mee behandelen. Een beetje zoetige en aangename geur. De vergezichten zijn echt prachtig. En zoals dit schitterende stuk landschap zo abrupt begon, zo eindigt deze ook net zo abrupt. Ik ben bij een afslag van een doorgaande asfalt weg naar Alpera. Na een half uurtje in de schaduw te hebben gezeten loop ik 7,5km langs deze weg naar Alpera. Het is 10:30 als ik daar aankom. Het gaat eigenlijk best lekker. Het zou zonde zijn als ik in dit ‘gat’ de rest van de dag blijf hangen. Ik loop nog steeds 1 dag voor op mijn schema. Dan offer ik die dag liever op als het een keer heel hard regent of als er iets anders (lichamelijks) is. Temeer dat de laatste 20km volledig over een hele rustige asfaltweg gaat, besluit ik om door te lopen. Ik vul mijn voorraad water weer aan. Heb vanmorgen 2 liter op. Ik besluit nog 3,5 liter mee te nemen. Nog wat extra eten in m’n rugzak. Ook voor morgen. Op zaterdag sluiten de winkels om 14:00. Dat betekent dat ik straks in Higueruela niets meer kan kopen. Het eten voor morgen moet ik dus ook 20km meezeulen. In Alpera rust ik nog een kwartier. Jessica en de kinderen bellen mij. Wat leuk om na een week even van hun te horen. Dat doet me goed. Ik loop Alpera uit en sla linksaf. De komende 20km is deze weg, richting Higueruela, mijn vriendje. Ik kan er niets anders van maken dat deze weg ontzettend recht en saai is. Druivenranken links en rechts van de weg en in de verte windmolens op heuveltoppen, die heel zachtjes draaien. Gelukkig staat er een heel licht briesje in mijn gezicht. Dat koelt tenminste een beetje af. Er is geen schaduw en het is rond de 30 graden. Weg glooit. Dan weer omhoog, dan weer omlaag. In totaal stijg ik vandaag van 700m naar 1000m. Langs de weg staan gele en paarse bermbloemen. Deze trekken vlinders aan met de meest uiteenlopende kleuren. Ze zijn helaas te snel om zich te laten fotograferen. Op 12km voor het einde passeer ik een gehucht. En een gehucht betekent voor mij maar één ding ... ‘schaduw’. Een half uurtje uitrustten en op krachten komen. Omdat het allemaal niet meer vanzelf gaat zet ik wat muziek op ter afleiding. 5km voor het einde rust ik nogmaals uit onder een grote boom. De laatste paar kilometers wordt ik geplaagd door een onophoudelijke stroom vliegjes, die steeds voor m’n gezicht vliegen. “Ik weet ook wel dat ik niet meer zo fris ruik, maar ga iemand anders lastig vallen”. Met nog 1km te gaan sla ik een bocht om en daar ligt Higueluera. Ik weet nog steeds niet hoe je het uitspreekt. Midden in het dorp ligt een pension. Dit adres heb ik uit mijn routeboekje. Een kamer met airco, handdoeken en een schoon bed. Ik vind dat ik dat na vandaag wel heb verdient. En vanavond kan ik hier ook eten. Ik meld me bij de bar. De dame achter de bar schrijft me in, stempelt m’n paspoort. In mijn kamer aangekomen doe ik de airco aan en ga ik eerst even een half uurtje stil op bed liggen, om mij daarna te douchen. Na het douchen werk ik mijn dagboek bij en is het wachten totdat de keuken opengaat.

Hiking/Backpacking

Almansa, Castilla-La Mancha, Spain
tkeijsers photo
time : Sep 22, 2018 5:29 AM
duration : 11h 3m 21s
distance : 42.2 km
total_ascent : 559 m
highest_point : 1023 m
avg_speed : 3.8 km/h
user_id : tkeijsers
user_firstname : Tom
user_lastname : Keijsers
Gistermiddag na mijn aankomst bij de zusters heb ik voor het eerst kennis gemaakt met een medepelgrim! Het was de 68-jarige Martin uit Ierland. Het bleek alleen dat hij een andere route loopt dan ik. Hij doet de ‘Ruta de la Lana’. Een route van Alicante, aan de Middellandse Zee naar Burgos, noord-oosten van Madrid. Deze route komt samen in de plaats waar ik nu ben, en splitst weer in een plaats waar ik morgen doorheen loop. Gisteravond heb ik voor het slapen eerst mijn matras gewisseld met die uit een andere kamer. Dat ding was veel te dun. Tot overmaat van ramp was het bed zelf ook niet veel soeps. Er bleef niet veel over dan de matras naast het bed op de grond te leggen. Dat lag veel beter. Vanmorgen stond ik om 5:30 al weer op de piste. De etappe van vandaag is de langste van mijn hele camino, circa 42km. Ik weet nog steeds niet of ik m vandaag helemaal loop. Halverwege passeer ik het dorpje Alpera. Op basis van mijn aankomsttijd daar en hoe ik me dan voel, bepaal ik of ik al dan niet doorga. Omdat de etappe zo lang is besluit ik zoveel mogelijk langs doorgaande wegen te lopen. Zeker in het donker. Met ‘Alpera’ ingevoerd in Google maps verlaat ik Almansa. Later blijkt dat die doorgaande weg helemaal niet zo doorgaand is. Als ik de snelweg over ben moet ik linksaf. Volgens de kaart splits de weg zich na een kilometer en moet ik links aanhouden. Hoe goed ik ook zoek, van een splitsing is geen sprake. De weg die ik in moet slaan bestaat niet. Lekker dan... en het is nog stikdonker. 500m zuidelijker ligt nog wel een andere weg, die ik zou kunnen nemen (volgens Google maps dan). Ik besluit linksaf te gaan. Dit betekent linksaf een drooggevallen watergang door en door een omgeploegd akker. In 2011 had ik een soortgelijke ervaring met Google maps. Het resulteerde er toen in dat ik na 1,5 uur omlopen weer op exact hetzelfde punt was aangekomen. Nu ging het iets voortvarender. Na een kwartiertje door de akker te hebben geploeterd stond ik weer op een weg en kon ik verder. Vandaag gelukkig geen loslopende honden in het donker. De bebouwing hield op en de weg ging van asfalt over in een grindweg en het werd klimmen geblazen. Van achter mij werd het zachtjes lichter. Alsof iemand met een dimmer heel zachtjes het licht aan doet. Het is zo lekker als je je hoofdlamp uit kunt doen en je het grotere plaatje om je heen kunt waarnemen. Achter me kon ik het silhouet van bergen zien met daaronder de stad Almansa, waar ik vanmorgen was gestart. Voor mij zag ik de contouren van een berg, die ik gisteren in de verte al had gezien. Ik noem ‘m de ‘Tafelberg’. Het is een smalle maar heel brede berg waar ik vandaag omheen moet. Links en rechts van het pad staan regelmatig bordjes met het opschrift ‘privé terrein, verboden toegang’ en er hangen kettingen over zijpaadjes. Het pad van de camino slingert er als een soort ‘niemandsland’ doorheen. Af en toe liggen er hagelpatronen op de grond. Waarschijnlijk zijn dit jachtgebieden? Laat ik maar lekker op het pad blijven. Her en der zie ik konijnen en hazen wegschieten. Bij modderachtige poeltjes langs het pad zijn sporen van wilde dieren te zien. Onder aan de voet van de Tafelberg staan op een stuk gras zelfs ongeveer 10 herten te grazen. Het ruikt hier zo nu en dan een beetje naar de olie, waar wij onze parketvloer mee behandelen. Een beetje zoetige en aangename geur. De vergezichten zijn echt prachtig. En zoals dit schitterende stuk landschap zo abrupt begon, zo eindigt deze ook net zo abrupt. Ik ben bij een afslag van een doorgaande asfalt weg naar Alpera. Na een half uurtje in de schaduw te hebben gezeten loop ik 7,5km langs deze weg naar Alpera. Het is 10:30 als ik daar aankom. Het gaat eigenlijk best lekker. Het zou zonde zijn als ik in dit ‘gat’ de rest van de dag blijf hangen. Ik loop nog steeds 1 dag voor op mijn schema. Dan offer ik die dag liever op als het een keer heel hard regent of als er iets anders (lichamelijks) is. Temeer dat de laatste 20km volledig over een hele rustige asfaltweg gaat, besluit ik om door te lopen. Ik vul mijn voorraad water weer aan. Heb vanmorgen 2 liter op. Ik besluit nog 3,5 liter mee te nemen. Nog wat extra eten in m’n rugzak. Ook voor morgen. Op zaterdag sluiten de winkels om 14:00. Dat betekent dat ik straks in Higueruela niets meer kan kopen. Het eten voor morgen moet ik dus ook 20km meezeulen. In Alpera rust ik nog een kwartier. Jessica en de kinderen bellen mij. Wat leuk om na een week even van hun te horen. Dat doet me goed. Ik loop Alpera uit en sla linksaf. De komende 20km is deze weg, richting Higueruela, mijn vriendje. Ik kan er niets anders van maken dat deze weg ontzettend recht en saai is. Druivenranken links en rechts van de weg en in de verte windmolens op heuveltoppen, die heel zachtjes draaien. Gelukkig staat er een heel licht briesje in mijn gezicht. Dat koelt tenminste een beetje af. Er is geen schaduw en het is rond de 30 graden. Weg glooit. Dan weer omhoog, dan weer omlaag. In totaal stijg ik vandaag van 700m naar 1000m. Langs de weg staan gele en paarse bermbloemen. Deze trekken vlinders aan met de meest uiteenlopende kleuren. Ze zijn helaas te snel om zich te laten fotograferen. Op 12km voor het einde passeer ik een gehucht. En een gehucht betekent voor mij maar één ding ... ‘schaduw’. Een half uurtje uitrustten en op krachten komen. Omdat het allemaal niet meer vanzelf gaat zet ik wat muziek op ter afleiding. 5km voor het einde rust ik nogmaals uit onder een grote boom. De laatste paar kilometers wordt ik geplaagd door een onophoudelijke stroom vliegjes, die steeds voor m’n gezicht vliegen. “Ik weet ook wel dat ik niet meer zo fris ruik, maar ga iemand anders lastig vallen”. Met nog 1km te gaan sla ik een bocht om en daar ligt Higueluera. Ik weet nog steeds niet hoe je het uitspreekt. Midden in het dorp ligt een pension. Dit adres heb ik uit mijn routeboekje. Een kamer met airco, handdoeken en een schoon bed. Ik vind dat ik dat na vandaag wel heb verdient. En vanavond kan ik hier ook eten. Ik meld me bij de bar. De dame achter de bar schrijft me in, stempelt m’n paspoort. In mijn kamer aangekomen doe ik de airco aan en ga ik eerst even een half uurtje stil op bed liggen, om mij daarna te douchen. Na het douchen werk ik mijn dagboek bij en is het wachten totdat de keuken opengaat.
Info
Name
 
About Me
Media Contents
  •  
  • -
  •  
  • -
  •  
  • -
  •  
  • -
Most Frequent Activity
1.
-
2.
-
3.
-
Widget
Copy the widget source code below and paste into your blog template.
 
( / )
  No more trips to show
 
No more trips to show
tkeijsers's Collections
 
Sorry, the collection could not be found.
Bookmarked Collections
 
Sorry, the collection could not be found.
 
(0)
  There is no data
Blocked Users(0)
  There is no data
Ramblr passports
  Share

  Grab the URL link to the passport.

0 like(s)
 
(0 / 0)
Badges (0)
These are the badges you have acquired. Click to see the details.
     
     
    These are the badges you have acquired. Click to see the details.
    Badges acquired
      Full Screen
     
      Google Map
      Naver Map
    Statistics
    • Total
      Trips
      -
    • Total
      Distance
      -
    • Total
      Duration
      -
    • Highest
      Point
      -
    • Total
      Ascent
      -
    • Average
      Speed
      -
    Most Frequent Activity
    Click on the stat type above to see its graph.
    ( Lifetime : )
  • First Certification Date :
  •  
    Following
      Follow
    Unfollow
  • 0
     
    There is no badge.
  • Draft
    Private
    Secret
     
    -
      Edit
      Delete
    Are you sure you want to delete this trip?
    YES, delete
    NO, cancel
    Add to Collection
     
     
    Create a Collection Edit Collection
     
    Name
     
    Description
     
    Visibility Setting
     
    Trip Sorting by
     
    Cover Picture